dag 4

Vanmorgen zijn we begonnen met chagoi selecteren. Ook deze visjes waren een week of 5 jong. Het waren er duizenden, dus daar zijn we ruim 2 uur mee bezig geweest.

Na het ontbijt kregen we van Jos te horen dat we ons het beste om konden kleden, als we een vijver in wilden. Want we zouden de grotere vissen gaan scheppen. Super gaaf! 2 man mochten het water in om het net hoog te houden, 2 man mochten de vissen met de hand optillen om in een koisok te zetten. Deze koisok werd dus door een vijfde man klaar gehouden en vervolgens werden de koi in een bowl gezet. De eerste ronde stond Marian voor het eerst met grote vissen in haar handen, en tilde ze al heel snel met gemak deze jongens in de sok, welke door Annemiek werd klaar gehouden. Girlpower! Fred stond ook met koi in zijn handen en Eduard en Jaap hielden het net hoog, zodat de koi niet over het net heen konden springen.

De tweede mudpond waren ook van die grote koi, iets groter zelfs. Deze keer ging ik zelf, met Hilly het water in. Eduard en Rudi hielden het net hoog. Ad was chef ‘koisok’. Halverwege hebben we gewisseld. Het was zo ontzettend gaaf om tot aan je middel in dat vieze stinkwater te staan. Het water was heel troebel, je kon niks zien, en moest de vissen dus op de tast zien te vinden. Dat was best lastig soms, want ja, dan had je de staart van een vis, en die lag zo strak tegen 7 andere koi aan, dat je langs zijn lijf opzoek naar de kop moest. Als je dan een vis uit het water tilde, dan was deze zo mooi van kleur. Het rood knalde van het heldere wit af. Elke vis was werkelijk prachtig.

Echt heel gaaf.

Hierna hebben we lekker koffie gedronken en zijn we nog wat klein grut gaan uitselecteren.

Een fantastische dag…. Morgen is alweer de laatste dag…. Half dagje…

Dag 3

Vanmorgen heeft iedereen de afgelopen nacht wat beter geslapen en dat is te merken. Iedereen heeft er zin in en om 8.30u staan we al bij de eerste kweekvijvers. Deze worden door 4 man leeg getrokken. Dit gebeurt doormiddel van een net, die de volledige breedte inneemt van de vijver. Aan elke kant van de vijver, staan 2 mannen. Eentje staat in de vijver, die zorgt er voor dat de vissen niet onder het net door kunnen, en de andere man loopt op het land, en trekt de bovenkant van het net strak, zodat de vissen er niet overheen kunnen. Zo slepen ze, in een gecontroleerd tempo, de bodem van de kweekvijver is nogal glad namelijk, het net naar de andere kant van de vijver. Als het net zo ligt, dat alle visjes in de kom van het net ligt, worden ze er met een schepnetje uitgehaald, en in de sorteerbak gegooid. De eerste taak aan ons is om alle kikkervisjes, kikkers, en andere beesten die geen koi zijn, eruit te selecteren. Daarna gaan alle visjes die krom zijn, essentiële onderdelen missen (zoals kieuwdeksels, of vinnen) en pigment missen, ook uit de bak. Deze worden in een emmer met verdovingsvloeistof gedaan om ze op deze manier in te laten slapen. Alle andere vissen worden in 2 categorieën verdeeld. De toppers en de filtervissen. De filtervissen gaan weer terug in de vijver zodat ze nog een paar weekjes kunnen groeien. De toppers gaan in een andere vijver.

In totaal hebben we een stuk of 7 kweekvijvers uitgeselecteerd en daar zijn we een hele dag mee bezig geweest.

Helemaal niet vervelend met dat zonnetje en 25/28 graden. Inmiddels hebben we lekker gegeten, en gaan we nu, net zoals gister en eergister, gezellig napraten onder het genot van een lekker drankje.

Dag 1 en dag 2

Gisteren, rond 13u, werden we hartelijk welkom geheten door Jos, Sabine en Marco in Grubbenvorst. Nadat de tickets zijn uitgedeeld en iedereen een lekker bakkie koffie heeft genuttigd, gaan we met de auto naar het vliegveld te Dortmund.

Daar aangekomen, nemen we een eenvoudige maaltijd en kunnen we, als we door de controles heen zijn, nog even tax-freeshoppen. In wel 1 hele winkel.

De vliegreis gaat voorspoedig, en aangekomen in Poznan, kunnen we gelijk het taxibusje in welke ons naar Chocim brengt. Een heel klein plaatsje dus, 160km bij het vliegveld vandaan.

Als we aankomen, inmiddels pikke donker, dus veel van de mudpounds zien we nog niet, worden we welkom geheten door de Poolse gastvrijheid. De dames hebben een heerlijke maaltijd voor ons gemaakt, wat er prima ingaat. Na het eten, proosten we met echte, Poolse Wodka, en gaan we te bedde…

Vandaag is iedereen vol goede zin, en al vroeg uit de veren. We nemen een flinke bak koffie. En dat is nodig na een korte nacht. Jos geeft een rondleiding over zijn farm. We wandelen naar een paar grote vijvers waar wat mooie jongens in rond zwemmen.

 Na deze korte rondleiding, gaan we lekker ontbijten en dan snel aan de slag. Iedereen heeft er zin in. We  gaan we een bak met Tosai en Nissai (1-jarige en 2-jarige) selecteren op mannelijk en vrouwelijk en we kijken of ze potentie hebben. Als de vis potentie heeft, gaat deze voor een tijdje de grote vijver in. De mannelijke en vrouwelijke vissen worden trouwens gescheiden omdat ze hun energie in de groei  moeten stoppen, en niet in kuit aanmaken.

Over elke vis die geschept is, weet Jos te vertellen waarom je snel kan zien of het een man of vrouw is en daarnaast waarom de vis juist potentie heeft en waarom deze vis het niet heeft. Het klinkt allemaal heel logisch als Jos het verteld, maar als we zelf een oordeel moeten geven, is het toch best nog lastig. Ook mag iedereen even voelen aan de borst vinnen van de vissen, want je voelt namelijk verschil tussen de mannetjes en de vrouwtjes. Die van de mannetjes zijn wat ruwer dan die van de vrouwtjes.

Als we klaar zijn met een bak, gaan we lekker een bakkie koffie doen met heerlijke gebakjes en koekjes. Jaaaaa, en dat hebben we natuurlijk verdiend, na die informatiestroom die we moesten verwerken vanmorgen.

Na de koffie, laat Jos ons alle kweekvijvers zien, waar alle variaties zitten met leeftijden van een paar dagen tot een paar weken. Het zijn er om en nabij de 60 met alleen de ‘baby’s’.  Je ziet heel erg goed hoeveel zo een speldenprikje kan groeien in een paar dagen. Jos wijst aan welke mudpond we morgen gaan leeghalen.

Na deze wandeltocht gaan we weer naar de grote  vissen. Daar zitten, wederom, een paar prachtexemplaren tussen. Deze vissen worden door Jos geschept vervolgens door mij in de koisok naar boven getild. Daarna worden de koi door “lopers”  in een blauwe bak gedaan, om te bekijken en te bepalen of deze terug naar binnen gaan of de mudpond in.

Inmiddels is het tijd voor het avondeten. En na het eten, laat Jos ons zien hoe je een kweek zet. De dame in kwestie wordt geïnjecteerd met een hormoon wat gewonnen is uit de hypofyse van een koi en daarmee wordt ze gestimuleerd om eitjes af te zetten. Plat gezegd: ze moet er geil van worden.

Ze wordt in een bak geplaatst, vol met paaiborstels, en twee zeer aantrekkelijke mannetjes. En nu maar wachten… Als het goed is, gaan ze met zijn drietjes, een romantische nacht tegemoet en kunnen wij morgenochtend het kuit bewonderen…

En zo is er een einde gekomen aan de tweede dag….

Midweekje Polen

Een midweekje Polen? Ja! Waarom? Nou, omdat we een kijkje mogen nemen hoe een koikweker te werk gaat. Een Nederlandse koikweker wel te verstaan. Hij heeft een aantal mudponds in Polen en hij organiseert, samen met de NVN vereniging (dé vereniging op Koi-gebied) een meekijk-werk-informatie-reis. Hoe je het ook wil noemen, wij hebben er zin in.
We zijn met een select groepje en het belooft vooral gezellig en leerzaam te worden. Een unieke ervaring die we graag willen meemaken

Ik zal hier per dag bloggen en onze ervaringen hier neerzetten.

Nu eerst de koffers maar pakken, en a.s. maandag vliegen we naar Polen.

Dag 22, laatste dag

Na onze laatste nacht in Zuid Afrika, zijn we na het ontbijt vertrokken naar het Rhino and Lionpark.
Onderweg, op de snelweg, staat er een groot bord met de tekst 'KoiFarm'. We kijken elkaar aan, nemen de afslag en gaan opzoek. Handig, nuttige plaatsen in Tomtom, zo vinden we niet een kweker, maar een dealer. We stappen binnen en zien een prachtig aangelegde tuin met allemaal kleine vijvertjes, opgebouwd uit steen en welke met elkaar in verbinding staan met watervalletjes en stromende beekjes. Een meisje vraagt of ze iets voor ons kan betekenen en we leggen uit dat we op vakantie zijn en hier toevallig langs kwamen en dat het houden van Koi een hobby is van ons. Enthousiast neemt ze ons mee naar achteren waar gigantisch veel tuin is en heel veel vijvertjes met vissen. De vissen zijn mooi, maar niet heel bijzonder. De tuin dan weer wel. Als we uitgekeken zijn, komen we de eigenaar tegen. Hij vertelt dat hij Koi importeert uit Israel, de middenklasse en de kwaliteit komt vanuit Japan. Helaas heeft hij een KHV uitbraak gehad en zijn er niet zoveel vissen meer over. We kletsen nog wat over de dure maar oh zo leuke hobby en we gaan weer verder.

In het park aangekomen, vinden we er niet zo veel aan eigenlijk. We hebben zulke mooie parken gezien, dat we verwend zijn. We worden nu door kleine gebieden heen geleid en kunnen maar 1 weg nemen. We zien wel wilde honden, cheeta's, leeuwen en witte leeuwen. Mooi, maar toch anders dan zelf zoeken zoals in Addo's en Kruger. We besluiten om daar een hamburger te eten en bezoeken de kooien nog even waar nog wat katachtige zitten.

Op weg naar Johannesburg. Het is nog vroeg, dus als we bordjes tegen komen met 'glass and art', besluiten we daar eens te gaan kijken. We verwachten er eigenlijk niks van, maar het is heel leuk. Een groot veld met een groot terras en heel veel winkeltjes er om heen en ze laten er zien hoe er wordt glas geblazen. Echt leuk om te zien allemaal. Na ruim een uur, vertrekken we. Rond 17u komen we op  het vliegveld aan aan en drinken we eerst wat kouds en vinden we een internetverbinding. Om 19u checken we in voor we naar de gate gaan, eten we nog wat. Inmiddels zitten we ruim een uur in de lucht, zonder vertraging.

Dit was het dan echt.... Onze vakantie...

Dag 21, toeval in Pretoria?

We hebben weer niet goed geslapen ivm met warmte en onweer. Dus voor 7u zitten we al in de auto. Op naar Pretoria. De rit is bijna 500km en we hebben het plan om naar een Cheetahopvang te gaan.

We zoeken een guesthouse in de buurt, maar helaas... Vol. De tweede keus, ook vol. Goed, nuttige tips in Tomtom maar dan... Hey, leuke naam, A Knights Rest Guest House . Laten we die doen. We bellen eerst en ze hebben nog een kamer vrij, welke goed betaalbaar is.

We komen daar aan en worden opgewacht door Carol en Nigel. Hele aardige mensen en zeer behulpzaam. Ze vertellen dat je moet bellen voor het cheetahopvanggebeuren. Ze bellen voor ons, maar nummer is afgesloten. Balen...

Carol laat ons de kamer zien, welke helemaal in Egyptische stijl is ingericht... Nouja, mensen die bij ons thuis zijn geweest, snappen waarom we moesten lachen.

Als we onze spullen uit pakken, en we gaan vast betalen, verteld Nigel dat we van de WiFi gebruik mogen maken, dat is fijn.

We kletsen nog wat, krijgen nog wat restauranttips mee en we lopen door de tuin. En jawel, een vijver met goudvisjes en 2 koi... Ghehe, ik herhaal, mensen die bij ons thuis zijn geweest, snappen waarom we moesten lachen....

Morgen gaan we naar the lion and rhino centre en daarna naar het vliegveld.

Dit is mijn laatste blog vanuit Zuid Afrika. Morgen zal ik een blog in het vliegtuig schrijven en zondag online zetten.

Dag 20, krugerpark

Vandaag was een beetje vreemd.

Na een slechte, warme nacht, waren we al vroeg op pad. Om acht uur was het al over de 30 graden. We zijn 2x verschillende groepen leeuwen tegen gekomen. Luie beesten. Beetje onder een boom liggen hijgen :-)

Na een tip op een picknickplaats, zijn we op zoek gegaan naar een luipaard. Daar waar een berg auto's stond, daar lag hij. In een boom. Maar ja, voor dat je hem ziet, ben je zo een uur verder. Allemaal chagrijnige mensen die het best plekje willen hebben voor een foto en een filmpje, boze gezichten. Tjonge jonge. Een prachtig beest, het was het wachten waard en de boze gezichten ook.

In een restaurantje, waar we een hapje zijn gaan eten, zagen we vanaf het terras, hoe een gigantische kudde olifanten, met zijn alle in de aanval ging tegen een leeuw. Ze joegen hem weg. Gaaf hoor, ruim 50 rennende olifanten.

Vervolgens, bij het huisje, gebeurde er nog iets naars met een eekhoorn, ik wijd er verder niet over uit, maar het was niet fijn om te zien en er was een hoop bloed. Na dat opgeruimd te hebben, toch nog een rondje rijden en kwamen we terug met een lekke band. Welke werd opgemerkt door de meneer van de benzinepomp. Gelukkig kon hij hem ook maken....

Goed.... Beetje vreemde dag dus....

Dag 19, Kruger park, 40 graden

We zijn, na een slechte nacht, weer vroeg op pad. Om 7.30 is het al 30 graden, bloedje heet belooft het te worden.

We zijn snel uit Swaziland en om 10u rijden we het Kruger park in. We worden gelijk getrakteerd op een prachtige kudde giraffes en heel veel herten. We komen ook weer een kudde olifanten tegen waarvan er eentje diep gromt.. Eh... Nee, gelukkig niet naar ons, maar ze riep haar kleintje.

Over een brug, zien we nijlpaarden uit het water en dat gebeurt niet heel veel.

We gaan naar ons kamp, om vast in te checken en wat kouds te drinken. En... Ze hebben hier een internetcafe... 3 euro voor een halfuurtje. Maar oh, een open verbinding... Jeetje, hebben we gewoon internet. Dus vanavond deel 2

We zitten nu in ons kabouterhuisje en het is nu 40 graden buiten en dat is best warm... De kapster, waar Eduard zijn haar heeft laten knippen vanmorgen, vertelde dat het in de zomer soms 48 graden is. Nah, vind dit al warm zat....

Anyway, tis lunchtijd....
Deel 2 dag 19

Na een fijne lunch, de hitte weer in. Had ik al verteld dat het 40 graden is hier? *wringt hempje uit*.

Als we net een halfuurtje onderweg zijn, komen we drie, luie, jonge leeuwen tegen langs de kant van de weg. De manen zijn nog niet volgroeit. Ze zijn prachtig, en liggen het warm te hebben.

Verder hebben we onderweg uiteraard impala's, kudu's, steenbokkies, olifanten en giraffes gezien. Nog een verdwaalde buffel en een Arend/valk/roofvogelachtige.

Als laatste hebben we genoten van een prachtige zonsondergang aan het water. In dat water dreven wat nijlpaarden en krokodillen, waarvan er eentje op een vis aan het jagen was, en er waren heel wat vogels. Prachtig uitzicht....

Nu afkoelen en lekker eten....

Dag 18, olifanten zijn gevaarlijker dan leeuwen, in Swaziland dan

Vanmorgen hebben we de gastvrijheid van Wimpie en Andreas verlaten, na een heerlijk ontbijt. Op naar Swaziland.

Gelukkig gaat het vrij voorspoedig aan de grens en zijn we binnen een half uur klaar met formulieren invullen en paspoorten laten stempelen.

Rond 13u rijden we het park Hlane in.

Het is zonnig en 35 graden. Door de constante wind, is het best goed uit te houden. We gooien onze spullen in het huisje, waar geen elektriciteit is. We bestellen iets te eten en vanaf het restaurant hebben we een prachtig uitzicht over de drinkplaats van de wilde beesten. Wat nijlpaarden die een bad nemen, wat neushoorns die wat drinken, her en der een vogel... Genieten dus.

Om 16u gaan we met een sunsetdrive mee. Verder is er niemand anders, dus het wordt een privedrive. De gids vraagt wat we willen zien. Leeuwen!

We zien eerst een berg herten en neushoorns. We gaan het volgende gedeelte in en daar komen we een stel giraffes tegen. Het zijn zulke mooie, statige dieren..... We gaan door naar het leeuwengedeelte. We komen eerst langs het eten van de leeuwen, vele hertensoorten. En onder het rijden, langs de kant van de weg, veert er opeens een prachtige leeuwenkop op. Meneer lag lekker uit te rusten van de jacht, even daarvoor. Zijn slachtoffer lag een struikje verderop. Prachtige, donkere manen, prachtige felle ogen... Wat een beauty.

We rijden verder, en komen olifanten tegen bij een drinkpool. En daar zijn ook drie leeuwinnen hun dorst aan het lessen. Na een minuut of wat, komen de olifanten in actie en snelwandelen met klapperende oren op de leeuwinnen af, die zich uit de voeten maken. De olifanten verleggen hun aandacht naar de auto en dat is voor onze gids het teken om snel weg te gaan. Hij verteld een minuut later dat de olifantendames op alles jagen wat in hun buurt durft te komen.

We zien nog een mannetjesolifant, en even verder, zijn de leeuwinnen gaan liggen. Maar niet langs een pad. Ach, het maakt de gids niet uit, en zegt dat hij iets gaat doen wat absoluut niet mag. Hij rijdt de auto van het pad af, door het landschap en parkeert hem vlak naast de dames. Die kijken, en slapen verder.

We gaan nog even terug naar de leeuw en die is inmiddels begonnen aan zijn diner. Hij kauwt en scheurt het vlees. Je hoort de botten kraken onder zoveel kauwgeweld. Hij versleept het kadaver en even later loopt hij een paar meter we en gaat zich lekker wassen... Net als onze eigen katten. Daarna loopt hij weer terug, geeft kopjes aan een boom, sproeit er tegen en gaat weer eten....

Wat een fantastische rit. We hebben geweldige foto's gemaakt.

Als we terug lopen naar het huisje, struikelen we zo ongeveer over een slapend hert. Die lopen en slapen dus hier in het kamp.

Wat zo mooi is hier, er is geen licht en het is stikdonker, tot je omhoog kimt. Tientallen lichtpuntjes. Na een minuut zijn het er honderden... Na een paar minuten, duizenden schitterende sterren..... Zo ontzettend mooi.....

  

Dag 17, Hluhluwe-umfolozi game reserve

Heeeeeeerlijk geslapen en weer een verrukkelijk ontbijtje. Met ronde buikjes gingen we vandaag op pad naar het park. We zijn geen wilde katachtige tegen gekomen, maar wel een wilde hond, prachtig beest. Liep zo langs de auto en keek nog eens verbaasd om. Volgens mij was het gewoon onze oppashond Bing die verkleed was, zo een speelse kop had hij.

Verder nog in een kudde van 10 giraffes gestaan, wat neushoorns gespot. Eduard zei hardop dat het jonge neushoorntje op zijn moeder leek. Dat hoorde het kleintje en was kennelijk zo nieuwsgierig naar die menselijke stem, dat hij aan kwam gehuppeld, maar zijn mama van 800 kilo ook... Dus we zijn snel doorgereden. Verder nog wat hertachtigen en prachtige vogels gespot, twee olifanten en een krokodil...

Het was een heerlijke dag met zon en rond de 25 graden.

De komende dagen hebben we geen internet. We gaan morgen naar Swaziland en dan voor twee nachten het Krugerpark in. Daarna gaan we naar Pretoria, waar we misschien internet hebben.

Tot dan!